Delfini (Foto: Cure.ba)
Kao i ljudi, i delfini se najradije kreću među sebi sličnima: “stalno društvo” najradije formiraju sa pripadnicima svoje vrste koji se prilikom slova služe istim sredstvima, odnosno alatom, kao i oni. Američki biolozi su ovakvo ponašanje imali prilike da posmatraju u Šark beju, ispred zapadne obale Australije, a zapažanja do kojih su došli objavili su u stručnom časopisu “Nature communications”.
Specifičnost defina iz Šark beja predstavlja, naime, to da su naučili kako da u usta uzmu morski sunđer i da njim prekopaju dno, čime pokreću i tjeraju manje stanovnike mora, kojima se zatim hrane.
Ovo ponašanje mladi delfini uče od svojh majki, o ono se na taj način prenosi dalje, s generacije na generaciju, dok delfini iste starosti nisu raspoloženi da uče jedi od drugih. Na taj način se među cjelokupnom populacijom od oko 100 delfina formirala grupa od oko 55 “lovaca sa sunđerom”, što je krajnje neobično, jer gotovo u svim slučajevima u kojima neka životinjska populacija vlada upotrebom nekog alata, to umiju svi pripadnici te populacije, ili bar oni kojii pripadaju jednom spolu.
Posmatrajući društvene konakte među delfinima u Šark beju naučnici su, međutim, ustanovili da u dvije od šest društvenih podgrupa, koje bi se mogle nazvati i “stalnim društvima”, većinu čine delfini koji love pomoću sunđera, i da ovi delfini, mada redovno kontaktiraju i sa ostalima, najviše vremena provode jedni s drugima, što je utoliko zanimljivije ako se ima u vidu da se sam lov sa sunđerom nikad ne odvija u grupi, već samo pojedinačno.
Zaključak koji se prosto nameće je, stoga, da delfini naprosto više vole društvo drugih jedinki iste vrste koje razmišljaju i ponašaju se slično njima, baš kao i ljudi.
cure.ba
