Doktor (foto: cure.ba)
Kofil je do svojih prognoza došao u svojoj laboratoriji u južnom Velsu, a o pomenutoj problematici pričao je na londonskoj konferenciji posvećenoj problematici bombardovanja američkih i britanskih snaga, osiromašenim uranijumom u Iraku, 1991. godine.
Prema Kofilu, prvi znak ove problematike svakako je zabilježena povišena radijacija u skoro svim centrima Balkana, zabilježena neposredno nakon bombardovanja. Naime, sredinom juna 1999. godine, naučnici iz sjeverne Grčke objavili su rezultate prema kojima je u tom regionu, svaki put kada naiđe vjetar iz pravca Kosova, bila zabilježena povišena radijacija za najmanje 25 %.
Sličnim istraživanjima bavili su se i Bugari, koji su došli do podataka da je nad njihovom zemljom zabilježena povišena radijacija od 8 %, a nad Jugoslavijom, čak i do 30%.
I dok Pentagon i Ministarstvo odbrane Velike Britanije i dalje uporno insistiraju na tome da osiromašeni uranijum nije do te mjere opasan, britanski biolog tvrdi sasvim suprotno:
– Ono što je najopasnije su čestice iz prašine, koja se podigne nakon bombardovanja osiromašenim uranijumom! Riječ je o beta emiterima, koji mogu da “putuju” i do 300 kilometara, a čije je udisanje smrtonosno.
Pomenute čestice se zadržavaju u plućima, a nerijetko završavaju i u drugim tkivima, od čega najčešće razaraju bubrege.
Prema statistici Pentagona, u jednom od pet naleta američkih borbenih aviona korišten je osiromašeni uranijum, a polovinu od 500.000 napada u kojima je korišten osiromašeni uranijum, činile su bombe.
Prvi znaci trovanja prema prognozi Britanca pojavili su se šest mjeseci nakon bombardovanja, a prvi slučajevi leukemije kao posljedice bombardovanja, zabilježeni su 2000. godine.
– Prema mojim proračunima, od raka izazvanog posljedicama bombardovanja osiromašenim uranijumom, u narednom periodu umrijeće još najmanje 10.150 ljudi. Neće biti pošteđeni ni vojnici KFOR-a, bolničari… Jednom riječju, svi koji su se u to vrijeme zatekli u pomenutom dijelu Balkana – objasnio je Kofil.
Svoje tvrdnje Rodžer je potkrijepio i ukazivanjem na djecu rođenu s deformitetima, kako u Bosni, tako i u Iraku, gdje je NATO takođe u bombardovanju koristio osiromašeni uranijum.
On je dodao i da su američki fizičari na Univerzitetu u Merilendu odavno došli do istih zaključaka kao i on.
mojusk.ba
