Merlin Monro (foto:cure.ba)
Merilin Monro preminula je 5. avgusta 1962. godine, ali je i pola vijeka kasnije neprikosnoveni seks simbol. Rođena kao Norma Džin Mortenson 1. juna 1926, nikada nije sa sigurnošću otkrila ko joj je bio otac, a zbog psihičke bolesti majke Gledis Bejker, rano je postala štićenik države i djetinjstvo provela po ustanovama i u čak 11 hraniteljskih porodica.
Mladu Normu Džin, koja se u 16. godini udala za komšiju Džima Dafertija, ubrzo su primijetili lovci na talente, pa je potpisala ugovor sa agencijom za talente “The blue book”. Nakon uspješne manekenske karijere, ponuđena joj je audicija za studio “20th century Fox”, gdje je dobila standardni šestomjesečni ugovor. Njen agent predložio je da ofarba kosu u plavu boju i promijeni ime, pa je po glumici Merilin Miler uzela ime i dodala mu majčino djevojačko prezime i postala Merilin Monro.
Dobila je nekoliko malih uloga, i sa 22 godine “Kolumbija” ju je angažovala za mjuzikl “Dame iz hora”, ali je zbog slabog uspjeha ubrzo otpuštena.
Odbio ju je studio “MGM” ali tada joj je agent Džoni Hajd obezbijedio novi ugovor sa “Foksom”. Merilin je postala zvijezda nakon sporedne uloge u filmu “Sve o Evi” 1950, i dobre filmske ponude počele su da pristižu.
Godine 1953, Merilin se slikala za prvenac novog časopisa “Plejboj”, i ušla u istoriju i kao prva ljepotica sa naslovnice popularnog časopisa za muškarce. Platili su joj 50 dolara.
Merilin je uglavnom igrala slatke, ponekad šašave plavuše u komedijama “Muškarci više vole plavuše”, “Kako se udati za milionera”, “Princ i igračica” i “Majmunska posla”, a nagrađena je Zlatnim globusom za ulogu u filmu “Neki to vole vruće”.
Udavala se još dva puta – manje od godinu dana bila je u braku sa igračem bejzbola Džoom DiMađiom, a šest godina sa piscem Arturom Milerom. Posljednjih godina života, dovodili su je u vezu sa tadašnjim predsjednikom SAD-a Džordžom Kenedijem, kojem je famozno otpjevala rođendansku pjesmu na zabavi u maju 1962. godine. U tom periodu, Merilin je bila i na listi “osoba od interesa” američkih obavještajnih službi, koje su je pratile, prisluškivale i napravile debeli dosije o njoj.
Petog avgusta 1962, Merilin je pronađena mrtva u svom krevetu. Uzrok smrti bila je prevelika doza barbiturata, ali okolnosti smrti nikada nisu precizno razjašnjene. Da li je Merilin slučajno uzela previše lijekova, da li se ubila ili su je “sklonili” američki obavještajci, pitanja su koja već pola vijeka kopkaju istražitelje, ali i teoretičare zavjere.
Najskorija filmska “verzija” Monroove je film “Moja nedjelja sa Merilin”, u kojoj je glumi Mišel Vilijams, koja je nominovana za Oskara za tu ulogu.
Evo nekoliko zanimljivih podataka koje možda niste znali o “Merlinki”.
Bila je odlična kuvarica, ali je imala velike probleme sa pamćenjem teksta. Holivudski izvori tvrde da je bilo potrebno čak 60 pokušaja da bi u “Neki to vole vruće” izgovorila rečenicu “To sam ja, Slatkiš”. Bila je jedna od prvih poznatih ličnosti koje su se bavile jogom, imala je dvije plastične operacije (smanjivanje nosa i povećanje brade), voljela je Harper Li, Elu Ficdžerald, Ejbrahama Linkolna i Klarka Gejbla.
Voljela je da šeta gola, pa se tako pojavljivala na snimanjima i intervjuima, kao mlada se bavila bodibildingom, a kasnije je i surfovala.
Kulturna, modna i gej ikona, seks-bomba kojoj za pet decenija nije uspjela da priđe nijedna druga, Merilin Monro ostaće platinasti simbol Holivuda, glamura i “prokletstva” slave.
cure.ba
