pas (foto:cure.ba)
“To je dovelo do evolucije njihove čeljusti, a samim tim i do njihovog postepenog pretvaranja u izrazite mesoždere (hiperkarnivora)”, kazao je vođa istraživanja dr Jo Munoz-Doran koji je sa kolegama sastavio pseće “porodično stablo”, međusobno povezujući preko 300 postojećih vrsta pasa.
“Uporedili smo vrste pasa čija se ishrana veoma razlikuje i podijelili ih na mesoždere (karnivore), izrazite mesoždere (hiperkarnivore) i svaštojede (omnivore)”, rekao je za BBC dr Munoz-Doran.
Analize kolumbijskih naučnika otkrivaju da je oblik lobanje, karakterističan za današnje vukove – sa jakim mišićima čeljusti i širim prednjim zubima – počeo da se razvija kada su njihovi preci počeli da love u čoporima.
“Prije osam miliona godina širom Azije, Evrope i Sjeverne Amerike prostirala su se manje pošumljena prostranstva. A tamo gdje postoje otvorena prostranstva, veliki plijen se grupiše, kako bi bilo više očiju da paze na predatore”, objasno je dr Munoz-Doran.
Za pse koji su krstarili tim prostranstvima jedini način da uhvate veći plijen bio je da se udruže, a nakon više generacija ovakvog grupnog ponašanja, oblik njihove lobanje je postepeno počeo da se mijenja. Životinje sa širim zubima i jačim čeljustima su imale više šansi da ulove plijen i prežive i tako prenesu svoje gene novoj generaciji.
“One su razvile snažnije mišiće, posebno snažnije mišiće koje zatvaraju čeljust, kao i kosti otpornije na savijanje, sposobne da izdrže mehaničko naprezanje prilikom ugriza plijena”, dodao je.
“Vremenom su postale izraziti mesožderi”, dodao je on, ističući da domaći psi imaju “veoma dobar evolutivni razlog da uživaju u glođenju kostiju”.
“Imaju opremu za to i žele da je koriste”, zaključio je dr Munjoz-Doran.
cure.ba
