Još u prvoj polovini prošlog vijeka, britanski ekonomista John Maynard Keynes procijenio je da će radno vrijeme, sa porastom standarda u bogatim zemljama, pasti sa 60 i više na samo 15 radnih sati sedmično, piše “Srna”…
Stručnjaci ukazuju da skraćivanje radnog vremena ne smanjuje nužno produktivnost.
Uprkos skraćenju radne sedmice sa 60 na 40 sati, čovječanstvo je danas produktivnije nego što je bilo ikada u historiji.
Ideju o skraćivanju radnog vremena podržavaju i neke ugledne svjetske ekonomske organizacije poput “New Economics Foundation”.
Ona se od 2010. godine zalaže za postupan prelazak na 21-satnu radnu sedmicu, a u prilog ideji dala je više argumenata – povećanje socijalne jednakosti, povećanje produktivnost, manje bolovanja i manje stresa.
Napravljeno je više studija u vezi sa skraćivanjem radnog vremena.
Neke studije sprovedene u Švedskoj pokazale su da manji broj radnih sati u sedmici ne dovodi nužno i do smanjenja stresa niti samnjuje broj bolovanja.
Ali, neke duže, opsežnije studije dale su pozitivne rezultate.
Studija sprovedena prije deset godina na uzorku od 580 ljudi (više žena nego muškaraca), u trajanju od 18 mjeseci, potvrdila je korisne efekte skraćenja radnog vremena.
Ispitanici su bili podijeljeni u dvije grupe – jednu koja je radila punih osam sati i drugu koja je radila šest.
Skraćenje radnog vremena za 25 posto, uz istu platu, povoljno je djelovalo na spavanje i odmornost radnika, te na nivoe stresa – i to ne samo u vrijeme radnih dana, već i tokom slobodnih.